Bohaterowie

Laura

14.01.1996

Chciałam żyć po prostu jak każdy inny człowiek na tym świecie ,czy to było grzechem?
Gdyby nie ten grzech ,może ta znajomość nie przerodziłaby się w nic innego ,tylko zakończyła się na spotkaniach głupiej grupy dla ludzi takich jak ja. Ale może nie do końca takiej głupiej ,skoro on tam wtedy przyszedł i starał się tylko pomóc. Z dnia na dzień coraz bardziej się bałam. Tego ,że kiedyś go przecież zostawię ,takie było moje przeznaczenie a może nawet i natura. Ten dzień nadchodził a wszystko dookoła było coraz bardziej czarno-białe. 

Dawid
12.07.1992
Jest samolubna jak cholera. Też jestem samolubny ,ale nie w takim stopniu jak ona. Bo jakim to trzeba być samolubnym człowiekiem ,gdy odchodzi się od kogoś i zostawia go w punkcie bez wyjścia? Miała wiele twarzy ,a każda sprawiała ,że stawała się kimś innym. Peruka nie oddała wszystkiego ,ale z nią czułem się jakbym to ja był już w tym niebie ,chodził po tych pieprzonych chmurach i trzymał ją za rękę ,jakże kruchą i słabą rękę. Ale jej obecność w zupełności mi wystarczyła. Nawet jeśli ta znajomość naznaczona była kłamstwem. I cholera zabiłbym każdego ,kto starałby się przekroczy friend-zone z Laurą.

Iga
31.07.1996
Jakie to uczucie ,kiedy Twoja przyjaciółka jest w takim stanie ,a ty tylko siedzisz z boku i się przyglądasz. To tak ,jakbyś patrzył na samobójczą śmierć i nie miał zamiaru nic zrobić,tylko stał. Po prostu tam stałam i patrzyłam jak z dnia na dzień życie coraz bardziej z niej uchodzi ,mimo ,że starała się to ukryć jak tylko potrafiła. Czasami jej się to udawało ,czasami nie. Może to i głupie ,ale ta pierdzielona sytuacja nas do siebie jeszcze bardziej zbliżyła ,o ile się dało.

Marcel
22.06.1985
Wiele pacjentów przechodziło przez ten budynek ,lecz żaden z nich nie był tak spektakularny jak ona. Jej usposobienie ,charakter i to ,jak podchodziła do całej sytuacji urzekło mnie od samego początku. Samolubnie chciałem ,żeby jak najdłużej tu została! Ale cicho miałem nadzieję ,że ucieknie stąd nim to miejsce całkowicie ją wchłonie.

Michał
01.01.1996
Jednego dnia wszystko potrafi się zepsuć ,całe twoje dotychczasowe życie jednego dnia potrafi runąć w gruzach bez możliwości pozbierania go i sklejenia w jakąś całość.
Ale jednego dnia też ktoś może podejść do tej sterty ,wziąć dwa kawałki i skleić je w jedną całość ,a to jakie to będą kawałki zależy już tylko i wyłącznie od Ciebie.

Lena
03.07.1988
Kiedy spojrzałam na nią ,gdy kończyła osiemnaście lat ,nie widziałam już w niej tego dziecka ,którym była jeszcze kilka lat temu ,tylko dorosłą kobietę ,którą stała się na dużo wcześniej przed osiemnastymi urodzinami. Ale gdy zobaczyłam ją podłączoną do kroplówki ,bladą i prawie nieprzytomną ,znowu widziałam w niej moją małą ,kochaną siostrzyczkę ,która potrzebuje wsparcia.

Kamila
12.10.1992
Każdy człowiek uczy się na swoich błędach i nigdy nie potrafi docenić tego co ma w danej chwili. Zaprzepaszcza to swoim głupim zachowaniem. Nigdy nie widzisz cierpienia innych ludzi ,widzisz tylko swoje. Ja zauważyłam jej cierpienie. Jej cierpienie ,jej nagła obecność w moim życiu całkowicie mnie zmieniła. Nigdy nie poznałam takiej osoby jak ona.